Το νερό είναι απαραίτητο στοιχείο για τη ζωή. Χωρίς το νερό δεν μπορεί να ζήσει όύτε ο άνθρωπος, ούτε τα ζώα, ούτε τα δάση. Το νερό δημιουργείται από τη βροχή και το λιώσιμο των πάγων. Υπάρχει αύφθονο στη φύση, στις λίμνες, στα ποτάμια, στις πηγές και στη θάλασσα όμως είναι αναμεμειγμένο με το αλάτι.
Το νερό είναι υγρό, άχρωμο και άγευστο. Μπορούμε να το δούμε σε διάφορες μορφές, όπως είναι η υγρή, που είναι και η πιο συνηθισμένη μορφή του νερού και τη βλεπουμε στις πηγές, στις λίμνες, στα ποτάμια και στις θάλασσες. Μετά είναι η στέρεη μορφή, όπου το νερό παγώνει, γίνεται χιόνι και μετά πάγος. Και μετά η αέρια μορφή του νερού, όπου το νερό ζεσταίνεται και εξατμίζεται. Έτσι δημιουργούνται οι υδρατμοί στην ατμόσφαιρα, όπου γίνονται σταγονίδια του νερού και φέρνουν τη βροχή και την ομίχλη.
Το νερό στην αρχαιότητα ήταν καθαρτικό και λυτρωτικό, όταν μία αρρώστια ταλαιπωρούσε για βδομάδες μια περιοχή ή απλώς ήθελαν οι άνθρωποι να πλυθούν πήγαιναν στο κοντινότερο ποτάμι ή στη θάλασσα. Όταν πάλι ήθελαν να απαλλαγούν από μια κατάρα ή τιμωρία, έκαναν μπάνιο σε νερό.
Το νερό στη θρησκεία παίζει πολύ σημαντικό ρόλο. Χρησιμοποιείται σε αρκετά μυστήρια. Μερικά από αυτά είναι: η βάπτιση, ο αγιασμός των υδάτων και της εκκλησίας. Το νερό είναι συστατικό για τη Θεία Ευχαριστία. Θεωρείται εξαγνιστικό μέσο.
Κάθε χρόνο, όταν αρχίζει η νέα σχολική χρονιά, έρχεται ο ιερέας της ενορίας, για να τελέσει το έθιμο του Αγιασμού. Στη συνέχεια ραντίζει όλους τους χώρους και τις τάξεις, κρατώντας το βασιλικό και μας εύχεται καλή πρόοδο!
Στην Ελλάδα, σε αρκετές περιοχές, οι άνθρωποι ακολουθούν έθιμα με το νερό, τα οποία νιώθουν ότι θα τους εξασφαλίσουν υγεία και ευτυχία. Το πρωί της Πρωτοχρονιάς, σε αρκετές περιοχές, οι άνθρωποι συνηθίζουν να πηγαίνουν στις δημόσιες βρύσες για να γεμίσουν τις στάμνες τους με το καινούριο αγιοβασιλιάτικο νερό ή να προσφέρουν γλυκίσματα, για να καλοπιάσουν τη νεράιδα ή το ξωτικό που ζει κοντά στις πηγές.
Νερό, η πηγή των πολιτισμών. Οι σημαντικότεροι πολιτισμοί γεννήθηκαν κοντά στο νερό. Ιδιαίτερα στη Μεσόγειο, το νερό έπαιξε σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση των πολιτισμών. Οι δρόμοι των ποταμών και των θαλασσών προμήθευαν στις ανθρώπινες κοινωνίες, όχι μόνο νερό για τις καλλιέργειες και μέσα διατροφής, αλλά κι έναν ασφαλή κι εύκολοδρόμο για τις μετακινήσεις, το εμπόριο, τις ανταλλαγές προϊόντων, αλλά και την επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων, των λαών, των πολιτισμών! Ο Αιγυπτιακός πολιτισμός συνέδεσε τη ζωή του με τον ποταμό Νείλο, ο πολιτισμός της Μεσοποταμίας με τον Τίγρη και τον Ευφράτη, ο ελληνικός πολιτισμός με τα πλούσια παράλια!(www.watersave.gr)
Το νερό σε όλες τις μορφές του είναι πηγή ζωής, γι’ αυτό κι εμπνέει τους καλλιτέχνες όλες τις εποχές. Το χρησιμοποιούν ως πρώτη ύλη για τα έργα τους. Οι ζωγράφοι, οι γλύπτες, οι αγγειοπλάστες, οι μουσικοί προσπάθησαν να δείξουν με κάθε τρόπο την ομορφιά και τη δύναμή του. Το νερό αποτελεί στοιχείο έμπνευσης για πολλούς ποιητές και συγγραφείς. Έχουν γραφτεί πολλά ποιήματα, τραγούδια και λογοτεχνικά κείμενα αφιερωμένα στο νερό.
Ψάχνοντας στη βιβλιοθήκη μου βρήκα αυτό το βιβλίο που μιλάει για το νερό και που λέγεται, «Αν δεν κάνουμε αγώνα, δε θα μείνει ούτε σταγόνα!» Το έγραψαν, η Ελισάβετ Σπύρου και η Ακριβή Λαζαρίνη. Επίσης πέρισυ είδαμε τη θεατρική παράσταση: «Άγκαθα Κρίση και Ηρακλής Πουνερό», που μας μιλούσε για τη σπατάλη του νερού και τη ρύπανσή του.
Το νερό είναι ένα πολύτιμο δώρο της φύσης, αλλά μερικοί δεν το εκτιμούν και το μολύνουν με διάφορους τρόπους ο καθένας. Ένα από τα προβλήματα είναι η θαλάσσσια ρύπανση.
Για να μη σπαταλάμε το νερό πρέπει να κάνουμε διάφορα πράγματα, όπως να κλείνουμε τη βρύση όταν σαπουνιζόμαστε και επίσης όταν πλένουμε τα δόντια μας. Να μη γεμίζουμε τη μπανιέρα, να βάζουμε πλυντήριο, μόνο όταν υπάρχει λόγος και να μη χύνουμε το νερό που δεν πίνουμε. Μπορούμε με αυτό να ποτίσουμε κάποια λουλούδια στις γλάστρες.
(Πέτρος Γκ., Ζωή Αν., Βασιλική Ζ., Νίκος Κ., Βασούλα Μπ., Στράτος Κ., Μιχάλης Θ. Βαγγέλης Απ., Θεόδωρος Κ., Εύα Μ., Λευτέρης Γ. , Αλεξία Γρ. Ολίβια Γ., Γιώργος Κ.)
